tai chi

betekenis & definitie

(het; g.mv.) AF - zekere Chinese bewegingsleer, een vermenging van meditatie, yoga en heilgymnastiek, gebaseerd op de taoïstische filosofie en geneeskunde (oorspronkelijk een ver dedigingssport) • Tai chi is een ritmische bewegingsactiviteit (‘Chinese gymnastiek’) die deel uitmaakt(e) van het Chinese wushu (de verschillende Chinese vechtsporten), en dan ook oorspronkelijk vooral gevechtshan-delingen bevatte, gebaseerd op de oosterse leer van yin en yang, van mentale kracht. Langzame en sierlijke bewegingen vanuit de buik, ontspannen uitgevoerd, met nadruk op optimale strekking en draaiing in iedere beweging, zijn kenmerkend, en moeten evenwicht en innerlijke kracht brengen. (WIKIP) 36 Chin., lett. hoogste nokbalk, het absolute in de Chin. filosofie