(het; -ken) TU verouderd - horizontaal op twee steunen in de vloer of de grond rustende, verplaatsbare rekstok; elke steun wordt verticaal gesteld door twee schuin naar buiten gespannen draden.
• Ludwig Jahn komt de eer toe de rekstok uitgevonden te hebben. Het toestel werd in 1812 voor het eerst op de ‘Hasenheide' gebruikt. De stok bestond toen nog geheel uit hout en had een doorsnede van 8 cm. In de Oudheid beschrijft ons Galenus reeds oefeningen aan een horizontale stok of een zodanig gespannen touw, die aan onze rekoefeningen doen denken. Jahn kende nog slechts eenvoudige oefeningen aan het parterrerek. Pas in 1850 werd de kip uitgevonden. (BERGD)
