(de; -en) SP - middelpuntvliedende kracht die tot ontwikkeling komt bij draaien of zwaaien om een as van het lichaam en die het lichaam of de lichaamsdelen van het draaimiddelpunt probeert te verwijderen, bv. terug te zien in de snelheid en kracht die in de ring tijdens de discusworp tot ontwikkeling komt; deze middelpuntvliedende kracht wordt opgeheven door de centripetaalkracht.
• Bij kringflanken aan het paard zien wij dat de turner van het paard afvliegt, wanneer hij met een hand de beugel zou misgrijpen. Dan begrijpt men pas hoe moeilijk het is om uit kringflanken, dus een oefening met centrifugaalkracht, in een andere steun of beweging over te gaan. (...) Bij het draaien om de lengteas bij ringzwaaien zien wij bij ongeoefenden dat zij de benen niet gesloten houden. Dit is o.a. de werking van de centrifugale kracht op de benen. (BERGI)
Herkomst: van Eng. centrifugal, van modern Lat. centrifugus, gevormd door Sir Isaac Newton (1642-1727), van Lat. centrum en fugere, en kracht.
