Arjan Vernhout

Sustainable Business Development Professional

Gepubliceerd op 23-05-2016

Strategische logica

betekenis & definitie

Strategische logica is het fundamentele denkmodel dat aan de basis ligt van het uittekenen van de onderneming. Het geeft antwoord op de vraag hoe het management denkt over na te streven doelstellingen en hoe het management denkt over de wijze waarop de onderneming deze doelstellingen zal bereiken.

Een competente onderneming die op basis van het strategisch competentiedenken is georganiseerd, functioneert door middel van systematische processen die leiden tot een positieve vicieuze cirkel van waardecreatie en waardedistributie, mits deze processen ontwikkeld en geleid worden op basis van een correcte strategische logica.
De strategische logica wordt ook wel het ‘competitiviteitsrecept’ van de onderneming genoemd en bestaat uit drie aan elkaar gerelateerde elementen, te weten: (1) het business concept, (2) het organisatie concept en (3) de kernprocessen.
In wezen is de strategische logica een model voor strategiebepaling aan de hand van diverse kernvragen. Vier kernvragen omtrent het business concept van de onderneming:

1. waarom is de onderneming nodig?;
2. tot wie zal de onderneming zich richten?;
3. wat (welke waarde) zal aan de afnemers/maatschappij worden geboden?;
4. hoe zal de waarde aan de afnemersgroepen worden aangeboden?

Drie kernvragen omtrent het organisatie concept van de onderneming:

5. welke duurzame middelen zijn nodig om het business concept te verwezenlijken?;
6. hoe moeten deze duurzame middelen worden gestructureerd?;
7. welke controle- en beloningsstructuren moeten waarborgen dat de middelen zich binnen de structuren zodanig gedragen dat het business concept wordt gerealiseerd?

Vier kernvragen met betrekking tot de kernprocessen:

8. hoe worden duurzame producten/diensten gecreëerd?;
9. hoe worden duurzame producten/diensten gerealiseerd?;
10. hoe wordt waarde naar de stakeholders gedistribueerd?;
11. hoe wordt de kwaliteit van alle processen binnen de organisatie gewaarborgd door middel van een reeks van ‘transformatieve processen’?