Gepubliceerd op 29-03-2021

Hallstatt-krijger

betekenis & definitie

naar eigentijdse afbeelding; Versiering van Hallstatt-vaas, voorstellende o.m. en spinnende, een wevende en een lierspelende vrouw In wijde mantels. ontwikkeling waarin spoedig de H.k. een eigen gezicht toonde. De chronol. en region. indelingen worden gemaakt vooral op grond van ceramiek (Bucchero*-invloeden), fibula’s*. situla*’s, sieraden, vazen e.a. bronskunst, helmen en zwaarden, waarin stilistische en decoratieve elementen zich wijzigen.

De Hallstattkunst, die een toegepaste kunst is met versierend karakter en zowel natural. als geom. stijl was bijzonder smaakvol en interessant en werd gekenmerkt door een rijkdom aan metalen vormen (Z. Gereedschappen en Wapens). De ontwikkeling en de variëteit v.d. fraaie H.zwaarden (vooral het zog. Antenne-zwaard is bekend) doen een krijgslustig karakter v.d. H.k. vermoeden. Ook strijdwagens* waren in gebruik (Z.

Eigenbilzen*). Er wordt wel eens gedacht aan een militaire elite, die de H.-invloed verbreid zou hebben. In Ned. geen karakteristieke vondsten: slechts sporen van invloed in umen-velden, alsmede een situla* te Oss* en Baarlo. Op het einde v.d. H.k., terwijl elders reeds de La Têne-k. zich verbreidt, bereikte de H.k. ca. 600 v.C. ook de Britse eilanden.