democratie waarin drama wordt uitgelicht.
democratie waarin politici bewust inspelen op de emoties van de bevolking, hierbij meestal geholpen door de media, door bijvoorbeeld vooral crisissituaties, politieke paradepaardjes of persoonlijke verhalen uit te lichten of uit te vergroten, en minder de nadruk leggen op het politieke beleid; democratie waarin drama wordt uitgelicht.
Voorbeelden:
In een dramademocratie wordt de regering er gemakkelijk toe verleid een beleid voor te stellen in plaats van er een te voeren.
Mark Elchardus, De dramademocratie, 2002
In een snel veranderende, gemediatiseerde samenleving lijkt het voor politici steeds belangrijker hoe ze zich presenteren en waar. De optredens van politici, al dan niet geënsceneerd, worden uitgebreid geëtaleerd in de verschillende media en zijn verworden tot een maatstaf voor succes. En in de politieke berichtgeving staan drama en spektakel centraal; de dramademocratie is een feit.
http://tegenlicht.vpro.nl/afleveringen/2009-2010/meeste-stemmen-gelden/dramademocratie.html
Het woord is van de Belgische socioloog Mark Elchardus, die in het Zaterdags Bijvoegsel van deze krant onlangs uitlegde hoe de dramademocratie werkt: de media storten zich op een thema waarvan zij weten dat het de burgers emotioneel raakt.
NRC, 2003
