Algemeen Nederlands Woordenboek

Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)

Gepubliceerd op 30-05-2017

dorststaker

betekenis & definitie

iemand die in dorststaking is.

iemand, vaak een gevangene, die weigert te drinken uit protest, meestal om politieke of sociale redenen en met de bedoeling aandacht te vestigen op zijn situatie en een verbetering van zijn situatie af te dwingen; iemand die in dorststaking is.

Voorbeelden:
Sayam Nessar, de dorststaker die zaterdag tegen zijn wil in het Justitieel Medisch Centrum werd opgenomen, komt vrij. Vanmiddag diende de rechtszaak van Nessar. De rechter oordeelde dat detentie van Nessar onrechtmatig is en sprak Nessar per direct vrij. Hij hoeft dus niet terug naar detentiecentrum Rotterdam.
http://www.krapuul.nl/overig/nieuws/106729/brekend-dorststaker-nessar-komt-vrij/#sthash.89wQlJ7o.dpbs, 14 mei 2013

Teeven gaf Kameroense dorststaker toch asiel. Een afgewezen asielzoeker uit Kameroen heeft vorige week alsnog een verblijfsvergunning gekregen, enkele dagen nadat hij uit protest was gestopt met drinken.
http://www.nu.nl/binnenland/3408857/teeven-gaf-kameroense-dorststaker-toch-asiel.html, 26 april 2013

Een dorststaking staat als middel om een doel te bereiken, door de grote snelheid van lichamelijke achteruitgang, nauwelijks in verhouding tot het te bereiken doel. Het is zeer belangrijk dat de vertrouwensarts dit aan een dorststaker uitlegt.
http://www.johannes-wier.nl/, 2000

Hersenweefsel kan in de normale situatie alleen glucose gebruiken voor de energievoorziening. De voorraad lichaamsglucose (lever) is bij vasten na 3 dagen uitgeput, hetgeen dus snel fataal zou zijn voor het voortbestaan. Er treedt een breed adaptatiemechanisme in werking, gericht op het optimaal gebruik van energie om zo lang mogelijk het hersenmetabolisme in stand te houden en spierweefsel te sparen: neo-glucogenese uit vetweefsel en aminozuren uit spieren (alanine). Een hongerstaker houdt het vooral lang vol door zijn vetvoorraad, magere mensen komen dan ook gemiddeld veel eerder in de problemen.
http://www.johannes-wier.nl/, 2000