carillon.
muziekinstrument dat bestaat uit een aantal in een bepaalde toon gestemde klokken in een toren die bespeeld worden door middel van een klavier dat bestaat uit houten stangen; carillon.
Voorbeelden:
En dan wordt het stil, zo stil dat Boenders beneden in het Vlietbos het melodieuze gefluit van merels en verder, op de rechteroever, de beiaard van de kathedraal kan horen.
Patrick Conrad, Cargo, 2000
Ik volgde haar naar een klein zijkamertje met een groot bed, haar kamerjas gleed als water van haar af en even later kwamen de liefste van alle klanken door het open raam naar buiten gevooisd, om samen met de heldere tonen van de beiaard onsterfelijk over de huizen heen te trekken en als grote, zachte sneeuwvlokken op de mensen neer te komen.
André Janssens, De wekker, 1985
Het West-Vlaamse beiaardpatrimonium bestaat uit zestien beiaarden, plus nog twaalf kleinere automatische klokkenspelen, die regelmatig worden bespeeld.
De Standaard, 1996
