De grote encyclopedie van het antiek

Jan Durdik en anderen (1970)

Gepubliceerd op 02-12-2020

Venetiaans porselein

betekenis & definitie

In en in de omgeving van Venetië zijn in de I8de eeuw met wisselend succes pogingen ondernomen om een plaatselijke porseleinindustrie te ontwikkelen. In 1727 stichtte de goudsmid en zakenman Francesco Vezzi een manufactuur in Venetië, waarbij de arcanist Hunger hem behulpzaam was.

Tijdens haar korte bestaan de manufactuur sloot reeds zeven jaar later werd mooi, hard porselein gefabriceerd. In 1728 verkreeg de uit Meissen gevluchte Nathaniel Hewelcke (in Duitsland woedde toen de Zevenjarige oorlog) een monopolie van twintig jaar voor de produktie van porselein. De in Udine gevestigde manufactuur die vrij grof porselein produceerde, sloot in 1763 haar poorten. Hierop kreeg in datzelfde jaar Giovanni Antonibon vergunning om in Le Nove porselein te vervaardigen. Een slechte gezondheid dwong hem echter zijn fabriek in 1781 over te doen. Onder leiding van Francesco Parolin en later van Giovanni Baroni heeft de fabriek goede kwaliteit geleverd en sedertdien is Le Nove tot op heden een bloeiend keramisch centrum gebleven.

Inmiddels had in 1764 Geminiano Cozzi met behulp van arbeiders uit Le Nove in San Biobbc een porseleinmanufactuur gesticht die evenals Le Nove porselein met een grijze scherf en een mooi, glanzend glazuur produceerde. De fabriek die een zeer veelzijdige produktie had heeft tot 1812 bestaan.