wandklok met lange slinger, vanaf ca. 1700 in Amsterdam gemaakt, waarschijnlijk als alternatief voor de veel duurdere staande klok. Wat kwaliteit van uurwerk en kast betreft, horen ze echter tot dezelfde klasse, de kast is van eikehout, dikwijls met notehout gefineerd: de al of niet getoogde wijzerplaat is van messing en is voorzien van gegraveerde Romeinse cijfers, met in de toog soms een kalenderwerk of maan- en datumaanwijzing, de kap wordt bekroond als de staande horloges, hetzij met een Atlasfiguur en twee engelen met bazuinen.
of met eenvoudige knopornamenten. Technische kenmerken zijn: dertiguurs uurwerk; gaand werk en slagwerk naast elkaar geplaatst; aandrijving door één gewicht, hangend aan een touw, in enkele gevallen een ketting. Meestal voorzien van wekkerwerk, soms van speelwerk. slinger als bij de Friese staartklok in een halve slingerkast met het gewicht ervoor.
