Zelfmoordaanslagen zijn een uiterste vorm van terrorisme waarbij opzettelijk lijden wordt toegebracht aan de burgerbevolking.
Ze zijn als vorm van terreur ook zeer efficiënt, omdat men zich er nagenoeg niet tegen kan beveiligen. Ze werden in het verleden o.m. gepleegd door joden in het door Rome bezette Judea en door moslims ten tijde van de middeleeuwse kruistochten. Veruit de meeste aandacht kregen in recente tijd de zelfmoordaanslagen van Palestijnse terroristen in Israël, maar dergelijke aanslagen zijn ook gepleegd door o.m. Tsjetsjenen in Rusland en, op grote schaal, door Tamil-strijders in Sri Lanka.Over de factoren die iemand ertoe brengen een zelfmoordaanslag te plegen is nog te weinig bekend. Factoren die onderzoekers noemen zijn o.m.: persoonlijkheidskenmerken (een zwak ikbesef, krankzinnigheid, ziekelijke afhankelijkheid van de waardering van anderen, ziekelijke zucht naar roem); sociaal-economische factoren (de familie van zelfmoordenaars wordt vaak beloond met een aanzienlijk bedrag); groepsdwang (de politieke ambities van de groep eisen totale opofferingsgezindheid); en krachtige technieken van indoctrinatie ('hersenspoeling'). Armoede en gebrek aan opleiding zijn geen indicatie: veel zelfmoordenaars komen uit relatief welvarende en hoger opgeleide kringen. Degenen die zelfmoordenaars rekruteren en van de nodige middelen voorzien kunnen worden vervolgd wegens misdrijven tegen de menselijkheid en oorlogsmisdrijven.
