Peter Benenson was een Britse jurist die Amnesty International oprichtte. Hij voerde zijn eerste acties als zestienjarige, een inzameling voor wezen van de Spaanse burgeroorlog. Tijdens de oorlog werkte hij onder meer in Bletchley Park, het geheime centrum waar codes van het Duitse leger werden gekraakt. Hij overleed in 2005.
Naar eigen zeggen las hij in november 1960 in de krant een artikel over twee Portugese studenten die een toost op de vrijheid hadden uitgebracht en daarom waren gearresteerd. Hij overwoog allerlei acties maar realiseerde zich dat alleen een grotere publiekcampagne succes zou hebbben. Op 28 mei 1961 publiceerde hij in het dagblad The Observer een artikel: 'De vergeten gevangenen', waarin hij opriep tot het schrijven van brieven voor degenen die omwille van hun mening of geloof vervolgd werden.
Na een jaar werd de het initiatief van Benenson en enkele andere juristen 'Appeal For Amnesty 1961', dat voor tientallen gewetensgevangenen actie had gevoerd, omgedoopt tot Amnesty International.
Benenson was de spil van de organisatie en een eigenzinnig man. In 1967 verliet Benenson Amnesty na een ruzie met de toenmalige voorzitter Sean MacBride. Benenson beschuldigde hem van het aannemen van geheime overheidsfondsen, maar kon die aantijgingen niet staven. Later kwam het tot een verzoening, maar Benenson keerde niet meer terug. Hij was daarna een van de oprichters van de Wereldorganisatie tegen Marteling.
Benenson overleed in 2005. Hij had zich een zeer bescheiden man getoond, die alleen na aandringen sprak over zijn rol in het ontstaan van Amnesty International en die alle aanbiedingen voor een officiële onderscheiding had afgewezen. Bij zijn dood schreef een van zijn vrienden: ‘Hij bracht licht in de duisternis van de gevangenissen, in de in de verschrikking van folterkamers en de tragedie van doodskampen in de hele wereld. Hij gaf elk van ons de kans een verschil te maken.’
