Misdrijven tegen de menselijkheid zijn ernstige misdrijven, met name massamoord, tegen grote groepen van de eigen bevolking in of buiten oorlogstijd.
Deze categorie is voor het eerst benoemd op de processen van Neurenberg (1945-46) en Tokio (1946-1948) om misdaden tegen de eigen bevolking aan te duiden. De uitroeiing van de joden kon namelijk niet worden bestraft volgens de andere categorieën misdaad die in Neurenberg werden berecht, oorlogsmisdrijven en misdrijven tegen de vrede. Er is een VN en een Europees verdrag over de niet-toepasbaarheid van verjaring bij oorlogsmisdrijven en misdrijven tegen de menselijkheid. In het Statuut van het Internationaal Strafhof zijn misdrijven tegen de menselijkheid gedefinieerd als 'moord, uitroeiing, slavernij, deportatie, willekeurige gevangenneming, marteling, verkrachting, vervolging op politieke, raciale of religieuze gronden en andere onmenselijke daden, indien deel uitmakend van een wijdverbreid of stelselmatig patroon'. In Nederland kunnen degenen die verantwoordelijk zijn voor misdrijven tegen de menselijkheid worden vervolgd op grond van de Wet internationale misdrijven.
