Kiesrecht is volgens het VN-verdrag (BuPo) het; deel te nemen aan de behandeling van openbare aangelegenheden, rechtstreeks of door middel van vrijelijk gekozen vertegenwoordigers, zoals in een parlement; en te stemmen (actief kiesrecht) en gekozen te worden (passief kiesrecht) in periodieke gelijkwaardige verkiezingen met geheime stemming.
Voorwaarde voor een democratisch kiesrecht zijn geheimhouding en de mogelijkheid een echte keuze te doen. In Nederland mogen ook gedetineerden (bij volmacht) stemmen maar kan kiesrecht worden onthouden aan degenen die wegens geestelijke stoornis onder curatele staan. In de 19e eeuw kregen steeds grotere groepen kiesrecht, maar tot het begin van de 20e eeuw was kiesrecht bijna overal voorbehouden aan mannen, en vaak slechts aan de meer welgestelden onder hen. In de golf van democratisering vond sinds 1989 in tientallen landen in Oost-Europa en de Derde Wereld de (her)instelling plaats van het algemeen kiesrecht in vrije en geheime verkiezingen. Vrouwen kregen in Nederland kiesrecht in 1922, in België in 1948. In Zwitserland is vrouwenkiesrecht pas algemeen geworden in 1991. In Koeweit mogen mannen wel, maar vrouwen niet stemmen.
