Homofobie, of homohaat, is het op religieuze of andere gronden homoseksualiteit verwerpelijk, zondig of oneerbaar vinden. In veel landen, met name in Afrika, Azië en het Midden-Oosten, is homoseksualiteit nauwelijks geaccepteerd en wordt vervolging ervan niet als een schending van mensenrechten ervaren. Het Vaticaan beschouwt homoseksualiteit als ''tegennatuurlijk''.
Over de hele wereld zijn homoseksuele mannen en vrouwen het slachtoffer van schendingen van mensenrechten. Die schendingen lopen uiteen van subtiele discriminatie tot gevangenschap en marteling. In bijna de helft van alle landen ter wereld is homoseksualiteit strafbaar. In sommige landen kan er zelfs de doodstraf voor worden opgelegd.
In 2009 bracht de internationale organisatie voor homorechten ILGA een rapport uit dat meldde dat in tachtig landen homoseksualiteit illegaal is. In vijf landen staat er de doodstraf op: Iran, Mauritanië, Sudan, Saudi-Arabië en Jemen. Dat geldt ook voor delen van Nigeria en Somalië. Vooral in Iran zouden sinds 1979 talloze mensen wegens homoseksualiteit zijn terechtgesteld. In Oeganda werd in 2014 een wet die de doodstraf op homoseksualiteit stelt, na lange voorbereiding toch niet aangenomen. In de VS zijn vrijwillige seksuele daden tussen volwassenen van hetzelfde geslacht sinds 2003 niet meer strafbaar. Wel was er in 2011 in zo'n twintig staten geen expliciet verbod op geweld tegen homo's en was het homohuwelijk in de meeste staten niet geregeld. In 2015 hadden nog 73 landen wetgeving die homoseksualiteit tot een misdrijf maakt. Slechts enkele Europese landen en Canada kennen wettelijke bescherming tegen homodiscriminatie.
De vrijheid van meningsuiting laat in het algemeen negatieve oordelen toe. Of negatieve uitspraken over homoseksuelen een vorm van haatspraak zijn, en dus strafbaar, hangt in de Nederlandse rechtspraak af van de omstandigheden. Lang niet elke laatdunkende uitlating is reden voor rechtsvervolging. In Nederland is sinds 1971 wettelijke discriminatie van homoseksueel gedrag uitgebannen.
