De Haagse vredesconferenties zijn twee conferenties gehouden in Den Haag in 1899 en 1907 over ontwapening en beheersing van wapengebruik, waaraan 26 respectievelijk 44 landen deelnamen.
De conferenties leverden verdragen op voor oorlogsvoering, inzake onder meer het verbod op verstikkende gassen, op bombardementen van koopvaardijschepen en op het leggen van contactbommen voor onderzeeërs. Deze verdragen bleken van weinig waarde. De conferenties leiden echter wel tot een permanent hof van justitie, het latere Internationale Hof van Justitie, en tot een vorm van internationaal overleg waarop later de Volkenbond werd geïnspireerd.
De Hague Appeal for Peace is een samenwerkingsverband van tientallen niet-gouvernementele organisaties (ngo's) die in 1999 in Den Haag een internationale conferentie belegden in de geest van de Haagse Vredesconferentie van 1899. De slotverklaring van 1999 presenteerde een groot aantal aanbevelingen over onder meer het tegengaan van de inzet van kindsoldaten, kleine wapens, landmijnen, biologische en chemische wapens en andere middelen die de naleving van de Geneefse verdragen bedreigen.
De Haagse vredesconferenties leken staten op een idee te hebben gebracht: juist in de Eerste Wereldoorlog werden wapens die in die conferenties waren verboden, zoals luchtballonnen en gifgassen, op grote schaal gebruikt.
