Euthanasie is afgeleid van het oud-Grieks en betekent ongeveer iets als ''goede dood''. Er bestaat zowel vrijwillige als onvrijwillige euthanasie.
Vrijwillige euthanasie houdt in dat medische handelingen mogen worden gedaan of onthouden om een menswaardig sterven mogelijk te maken. Onvrijwillige euthanasie is het zonder toestemming van betrokkenen doden van gehandicapten, mismaakten, zieken, krankzinnigen etc. Dit werd bijvoorbeeld in nazi-Duitsland tot overheidsbeleid gemaakt.
Sommige religieuze stromingen zijn onvoorwaardelijk tegen euthanasie als een inbreuk op Gods beschikking. Mensenrechtenverdragen spreken van het recht op leven en de vrijwaring van willekeurige executie, maar bevatten geen verplichting tot het in alle omstandigheden rekken van dit leven. Dergelijk rekken kan een schending zijn van het recht op vrijwaring van onmenselijke behandeling. Nederland nam als eerste land ter wereld in 2001 een wet aan waarin euthanasie niet strafbaar is indien het verzoek werd gedaan door een wilsbekwame patiënt, en de arts zorgvuldig heeft gehandeld en aan meldingsplicht heeft voldaan. In België gaat de euthanasiewet van 2002 nog verder: ook mensen met 'ondraaglijk psychisch lijden' kunnen vragen om een einde aan hun leven.
