Empowerment betekent letterlijk 'iemand tot iets in staat stellen' en blijft in het Nederlands meestal onvertaald. Wordt veel gebruikt door ontwikkelingsorganisaties en dergelijke om aan te geven dat het streven is de doelgroep in staat te stellen zelf de problemen op te lossen.
Empowerment streeft er ook naar om vervulling van rechten en basisbehoeften van de doelgroep op te eisen. Zo kan de 'empowerment' inhouden dat vrouwen in actie komen voor gelijkberechtiging en tegen discriminatie en geweld, of dat inheemse groepen zich teweer kunnen stellen tegen de dreigende vernietiging van hun cultuur of leefomgeving.
Het klassieke voorbeeld van 'empowerment', al werd dat woord toen nog niet algemeen gebruikt, is de opkomst van de vakbeweging in de 19e eeuw, waardoor arbeiders rechten als die op eerlijk inkomen, goede werkomstandigheden en redelijke werkuren konden gaan opeisen.
'Empowerment' werd vooral een populaire termen omdat ontwikkelingsorganisaties steeds meer willen benadrukken dat hun hulp niet gericht is op het instandhouden van afhankelijkheid, maar juist op het bevorderen van zelfredzaamheid. Die inzet van hulporganisaties wordt vaak als advocacy aangeduid.
