De consensus van Kopenhagen (opgesteld in 2004) werd door de Deense econoom Bjorrn Lomborg in het leven geroepen om consensus te bereiken over de aanpak van de grootste problemen van de wereld. Hiervoor haalde Bjorrn Lomborg veertig economen en andere experts, onder wie drie Nobelprijswinnaars, naar Kopenhagen.
De bestrijding van aids en malaria, het weghalen van handelsbarrières en waterbeheer. Dat zijn de echte prioriteiten van onze wereld. Niet het internationaal klimaatverdrag van Kyoto, niet grote investeringen in onderwijs.
De panelleden begonnen met rapporten over tien grote problemen. Vervolgens probeerde het panel een oordeel te geven: als je 50 miljard dollar had (ongeveer het internationale jaarbudget van ontwikkelingshulp in de jaren negentig), waaraan zou je dan het meest geven? Daarover kwamen de panelleden inderdaad tot consensus. Het meeste resultaat voor het minste geld levert het voorkomen en behandelen van hiv en >aids op. Voor circa 1000 dollar, besteed aan condooms, voorlichting en aidsremmers, redt je het leven van een jonge volwassene. Die kan in de rest van zijn leven tientallen keren dat bedrag bijdragen aan de economie. Ook zeer profijtelijk is ervoor te zorgen dat kleine kinderen voldoende jodium en ijzer krijgen -- daardoor zijn ze de rest van hun leven gezonder en productiever. Misschien wel de goedkoopste van alle maatregelen is het slechten van handelsbarrières.
