Antisemitisme is de term voor de afkeer en vervolging van joden. Antisemitisme heeft een ongeëvenaard lange en gewelddadige geschiedenis. Wereldwijd is antisemitisme misschien wel de meest bekende en verbreide vorm van discriminatie gebaseerd op geloof of etnische kenmerken.
De term stamt uit de 19e eeuw, maar het verschijnsel is veel ouder. In de middeleeuwen droeg de christelijke kerk een sterk antisemitisch denken uit, gebaseerd op het idee dat joden schuldig waren aan de moord op Jezus. Op grond van soms fantastische aantijgingen, zoals het verhaal dat joden een pact hadden met de duivel en christenkinderen gebruikten voor rituele offers, vonden regelmatig jodenvervolgingen en pogroms plaats.
In de 19e eeuw ontstond een antisemitisme gebaseerd op de vermeende 'inferioriteit' van het joodse ras. De meest massale vorm van antisemitisch geweld was de holocaust (1942-1945). Antisemitisme leeft nu op grote schaal in het Midden-Oosten. Daarbij wordt vaak geen onderscheid gemaakt tussen felle kritiek op de staat Israël (als antizionisme) en vijandelijkheid tegen joden (antisemitisme). In West-Europa doen zich herhaaldelijk antisemitische incidenten voor, bij conservatieve christelijke en extreemrechtse groepen en toenemend ook bij groepen uit Arabische minderheden.
Antisemitisme wordt ook in verband gebracht met het onevenredig groot aantal VN-resoluties dat Israël veroordeelt. Zo waren er gedurende 2012 in totaal 22 resoluties op Israël van de VN-Mensenrechtenraad, tegenover niet meer dan vier resoluties op alle andere landen samen. Israël is het enige land dat stelselmatig door andere landen wordt geweigerd in regionale groepen van de VN. In 2014 weigerden de landen van de Europese Unie nog langer deel te nemen in besprekingen in de VN-Mensenrechtenraad aangaande Israël, hetgeen leidde tot fel protest van Arabische landen.
