Ama is de afkorting van alleenstaande minderjarige asielzoeker. In de jaren negentig kwamen steeds meer alleenstaande minderjarige asielzoekers (ama's) naar Europa.
De ama's werden soms 'vooruit gezonden' omdat men de kans voor een kind om asiel te krijgen groter acht dan voor een volwassene. In Nederland steeg het aantal alleenstaande minderjarige asielzoekers vanaf midden jaren negentig sterk, tot 7.800 in 2000. Als reactie daarop is vanaf 2001 het ama-beleid veel strenger geworden. Hierdoor is een sterke daling van het aantal ama's ingezet. De grootste groepen waren voorheen afkomstig uit Angola, China, Sierra Leone en Guinee. Hun vlucht wordt bijna altijd door middel van mensensmokkel geregeld. De opvang en voogdij is in Nederland in handen gegeven van Stichting Nidos.
Ama's krijgen in de regel een verblijfsvergunning tot hun 18e jaar, daarna wordt opnieuw over hun status geoordeeld. Alleenstaande jongeren die bij binnenkomst jonger zijn dan vijftien jaar mogen in Nederland blijven als ze drie jaar een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd hebben gehad. Slechts aan heel weinig ama's is de vluchtelingenstatus verleend. In Nederland wordt een jongere niet langer als alleenstaand beschouwd als er een volwassene in Nederland is die voor het kind kan zorgen.
De landelijke belangenorganisatie voor jonge asielzoekers is SAMAH.
