Adoptie is het wettig aannemen als kind van iemand die niet het natuurlijk kind is. In 1956 kreeg Nederland als een van de laatste landen in Europa een wettelijke geregelde adoptie.
Bij adoptie gaan alle ouderlijke rechten en plichten over op de adoptiefouders. Het adopteren van kinderen uit ontwikkelingslanden is vaak bekritiseerd wanneer commerciële belangen een rol spelen.
De Nederlandse wet verbood in het begin het adopteren van kinderen uit niet-Europese landen. Door de druk van de publieke opinie werd de wet in 1974 herzien en werd het mogelijk om kinderen uit het buitenland te adopteren. Dat was het begin van adoptie van kinderen uit ontwikkelingslanden naar Nederland.
Twee vrouwen of twee mannen kunnen in Nederland sinds 2001 (in België sids 2006) samen een kind adopteren. Nederland was het eerste land ter wereld dat adoptie door personen van gelijk geslacht toestond. Sinds 2009 mag het in Nederland ook kinderen uit het buitenland betreffen.
Door Amnesty International werd 'adoptie' gebruikt als term voor een vorm van actie voor gewetensgevangenen. Andere organisaties, zoals Plan (voorheen Foster Parents), 'adopteren' kinderen door de kinderen zelf en hun omgeving financiële hulp te geven.
