Synodaliteit is een term uit de christelijke (vooral katholieke) theologie en kerkstructuur, die verwijst naar de manier waarop de Kerk als geheel samen op weg is en gezamenlijk beslissingen neemt.
Het woord is afgeleid van "synode", wat letterlijk "samen op weg zijn" betekent (uit het Grieks: syn = samen, hodos = weg).
Synodaliteit houdt in:
* Samenwerking en overleg – bisschoppen, priesters, religieuzen en leken (gewone gelovigen) overleggen samen over het geloof, het bestuur van de Kerk en haar missie.
* Luisteren en onderscheiden – synodaliteit benadrukt het belang van luisteren naar de Heilige Geest én naar elkaar binnen de kerkelijke gemeenschap.
* Gemeenschappelijke verantwoordelijkheid – het idee dat de hele Kerk betrokken is bij het nemen van beslissingen, niet alleen de top (zoals de paus of bisschoppen).
Synodaliteit komt tot uiting in synodes (kerkvergaderingen), maar ook in bredere processen van consultatie, zoals het wereldwijde synodale proces dat paus Franciscus in gang heeft gezet.
