Forfaitair is een term die gebruikt wordt in juridische, financiële en fiscale contexten. Het betekent 'vastgesteld op basis van een schatting of een vaste afspraak', zonder dat exacte berekeningen worden gemaakt. Het komt van het Franse woord forfait, wat "vast bedrag" of "vaste prijs" betekent.
Voorbeelden van gebruik:
* Belasting: Een forfaitaire belasting is een vaste belasting gebaseerd op een geschat of gemiddeld bedrag, in plaats van op exacte inkomsten of kosten.
Bijvoorbeeld: Het eigenwoningforfait in Nederland, waarbij een percentage van de WOZ-waarde van een huis wordt bijgeteld bij het inkomen.
* Vergoeding: Een forfaitaire vergoeding is een vaste vergoeding die wordt uitgekeerd, ongeacht de werkelijke kosten.
Bijvoorbeeld: Een werknemer krijgt een forfaitaire reiskostenvergoeding, ongeacht de daadwerkelijke afstand of vervoerskosten.
* Juridisch: In juridische overeenkomsten kan een forfaitair bedrag staan, zoals een vooraf bepaald bedrag voor schadevergoeding.
Kort gezegd betekent forfaitair dat er wordt gewerkt met een vaste waarde of schatting, vaak bedoeld om eenvoud te creëren.
