Een m. is een chem. en physisch homogene stof, die in de aardkorst voorkomt en eigen kristallografische eigenschappen bezit. Chem. worden de volgende mincraalgroepen onderscheiden:
l) elementen, b.v. diamant, C;
2) sulfiden, enz., b.v. pyriet, FeS2;
(3) oxyden en hydroxyden, b.v. kwarts, SiO2 en limoniet, Fe2O3H2O;
(4) carbonaten, boraten, enz. b.v. calciet, CaC03 en borax, Na2B40710H2O;
(5) sulfaten, enz. b.v. anhydriet, CaS04;
(6) fosfaten, b.v. apatiet, 3(Ca3P208).CaF2;
(7) silicaten, b.v. orthoklaas, KAlSi3O8;
(8) halogenen-verbindingen, b.v. steenzout, NaCl;
(9) organische verbindingen, b.v. barnsteen. Hoewel ruim 6000 mineralen bekend zijn, zijn slechts enige tientallen kwantitatief van betekenis.
De meeste m. komen gekristalliseerd voor en hebben een eigen vorm. De door verwering ontstane groep van colloïdale m. bezit geen eigen vorm. Ze zijn van uitzonderlijk belang voor de plantengroei. De m. worden herkend aan verscheidene eigenschappen, zoals kleur, glans, hardheid, de op een porseleinplaatje door krassing ontstane kleur (streep) en de kristalvorm. Van veel belang voor de microscopische determinatie is het stelsel waarin het m. kristalliseert (z. Kristal).
