Veengronden, welke laag liggen t.o.v. het grondwater. Beter spreekt men van lage veengronden en van laag veen (twee woorden).
Tegenstelling: hoogveen, beter te spreken van hoog gelegen veen. Sinds men spreekt over de ontstaanswijze, bedoelt men met l. ook wel het in een waterrijke en daardoor voedselrijke omgeving gevormde veen, z.g. eutroof veen. In tegenstelling hiermee hoogveen of beter oligotroof veen, gevormd in een droge omgeving, waar de veengroei geheel afhankelijk was van het regenwater.In het Holl.-Utr. veengebied spreekt men van laagveen (= laag gelegen veen). Het veen bestaat echter grotendeels uil oligotroof veen (dus hoogveen).
In een laagveengebied (= laag gelegen veengebied) moest de turf worden gebaggerd, daardoor ontstonden plassen. In een hoogveengebied wordt het veen ontwaterd en daarna in den droge verturfd.
