(Indon.) Dit is het meestomvattende Indon. grondrecht: het recht om zich als heer en meester van de grond te gedragen overeenkomstig de adat-regelen en de bepalingen der algemene verordeningen. De laatste en het Regeringsreglement (z.
Agrarische politiek) in art. 64 spreken van grond, door inlanders in erfelijk individueel gebruik bezeten, waarmede hetzelfde bedoeld wordt. Het b. wordt gewoonlijk opgevat als een zakelijk recht, gevestigd op staatsdomein, waardoor dit z.g. onvrij-staatsdomein is. Het wijkt echter van het eigendomsrecht af, doordat het beheerst wordt door het beschikkingsrecht van de gemeenschap en enkele speciale wettelijke bepalingen, o.a. het vervreemdingsverbod, welke vervreemding aan niet Indonesiërs verbiedt. Verhuur is toegestaan, ook aan niet-Indonesiërs door de grondhuur ordonnanties. Aan het b. is verbonden de plicht om belasting in geld (landrente) en in arbeid (herendienst of hoofdgeld) op te brengen. In het 6e lid van art. 62 van het Regeringsreglement is dit recht in het belang van de Indonesiërs zelve beschermd. Het b. is erfelijk individueel of communaal.