Sociale bewijskracht is één van de beïnvloedingsprincipes van sociaal psycholoog Robert Cialdini. Dit principe zegt dat mensen beslissingen vooral nemen op basis van wat andere (gelijksoortige) mensen in die situatie denken of doen.
Het idee achter sociale bewijskracht is dat mensen ervan uitgaan dat als meerdere mensen een bepaalde beslissing nemen in een situatie, deze beslissing wel de juiste zal zijn. Simpeler gezegd is het een vorm van imitatie, waarbij mensen kijken naar het gedrag van de meerderheid en dit gedrag zelf volgen. Dit doen mensen vooral bij anderen die gelijk aan hen zijn, bijvoorbeeld wat betreft achtergrond en interesses. Hoe meer iemand namelijk op je lijkt, hoe meer je het idee hebt dat beslissingen van die persoon voor jou ook goed zullen zijn (plus, vaak vind je die persoon ook aardiger). Een andere situatie waarbij mensen vaak gebruik maken van sociale bewijskracht, is wanneer ze onzeker zijn over bepaalde situaties en zelf niet goed weten wat ze moeten beslissen.
Het toepassen van sociale bewijskracht kan een zeer effectieve beïnvloedingstechniek zijn. Wel moet rekening gehouden worden met het soort gedrag dat je beoogt te bereiken. Stel, je wilt ervoor zorgen dat mensen geen afval op straat gooien. Wanneer je een bord plaatst met de tekst: 'Veel bewoners gooien hun afval op straat. Denk aan het milieu!' geef je eigenlijk aan dat het normaal is om je afval op straat te gooien, omdat vele anderen dit ook doen. Een beter alternatief is: 'Veel bewoners gooien hun afval netjes in de bestemde afvalbakken. Denk mee aan het milieu!' Benadruk dus het gewenste gedrag, om te laten zien dat dat het juiste is om te doen.
