Verduistering is het toe-eigenen van een goed van een ander waarover men het beheer heeft. Als men het beheer over een bepaalde rekening heeft en het geld op deze rekening toe-eigent door het over te maken naar een privérekening is er sprake van verduistering.
Verduistering wordt vaak verward met diefstal. Hoewel in beide gevallen sprake is van het onrechtmatig toe-eigenen van een goed, is er een duidelijk verschil tussen beide misdrijven. Er is sprake van diefstal wanneer men onrechtmatig een goed van een ander toe-eigent. Een voorbeeld hiervan is het stelen van een fiets van een ander.
Er is sprake van verduistering wanneer men een fiets van een ander in beheer heeft, bijvoorbeeld omdat die ander de fiets uitgeleend heeft. Wanneer men de fiets vervolgens niet meer teruggeeft is er sprake van verduistering. Het cruciale element bij verduistering is dus dat de verduisteraar al het beheer over het goed moet hebben.
Niet alleen het verduisteren zelf is strafbaar, maar ook het doen van een poging tot verduisering. Hierbij moet de verdachte al wel begonnen zijn met het verduisteren om tot een veroordeling over te kunnen gaan. Wanneer de verdachte vrijwillig en zonder externe dwang de poging tot verduistering gestaakt is, kan hij of zij niet gestraft worden.
De straffen bij verduistering worden bepaald door de situatie waarin de verduistering heeft plaatsgevonden en de waarde van de verduistering. Tevens speelt het doel van de verduistering een rol bij de strafbepaling, evenals de positie van de verdachte. Wanneer de verduistering plaats heeft gevonden bij de werkgever, is er bijvoorbeeld sprake van een hogere strafeis.
