Het break even point is binnen de bedrijfsvoering het punt waarbij men genoeg producten verkoopt om geen verlies te draaien. Bij het break even point zijn de totale kosten gelijk aan de totale opbrengsten van de onderneming.
Binnen de bedrijfsvoering is het break even point, ook wel de rentabiliteitsdrempel, het punt dat aangeeft dat de kosten van een onderneming even hoog zijn als de opbrengsten. Aan de hand van het break even point kan men als onderneming zien hoeveel producten men moet verkopen, voordat alle kosten die worden gemaakt ook worden gedekt. Het break even point wordt vaak grafisch weergegeven, als het kruispunt van de grafieken van de kosten en de opbrengsten.
Hoewel het break even point een handig hulpmiddel is om te achterhalen hoeveel producten men moet verkopen, zijn er ook een aantal nadelen aan verbonden. Het grootste nadeel is dat men bij de kosten uitgaat van vaste kosten en variabele kosten. De vaste kosten liggen per periode vast, de variabele kosten fluctueren per omvang van de productie. Bij het berekenen van een break even point wordt er echter geen rekening mee gehouden dat soorten kosten oplopend kunnen toenemen in plaats van lineair. Aangezien niet alle kosten gelijkmatig oplopen, zegt het break even point weinig over eventueel verwachte winsten wanneer men verder kijkt.
Een voorbeeld van kosten die kunnen fluctueren, zijn bijvoorbeeld de grondstofprijzen. Grondstoffen kunnen binnen een bepaalde periode of afhankelijk van het seizoen flink dalen of stijgen in prijs. Het heeft in dat geval weinig zin om een break even point voor een jaar uit te rekenen, de kosten zullen immers per maand of seizoen verschillen.