Activity based costing is een methode die bedrijven gebruiken op de kostprijs te berekenen. Deze methode is gebaseerd op het idee dat niet producten maar activiteiten kosten veroorzaken. De kosten worden hierbij opgehangen aan de activiteiten die nodig zijn om producten te maken en verkopen.
Bij activity based costing wordt er gezocht naar aspecten van activiteiten die kosten veroorzaken. Wanneer dit voltooid is kunnen de kosten van activiteiten toegekend worden aan producten. Het idee achter deze methode is dat iedere productie een interne vraag naar activiteiten oplevert. Een kostprijsberekening gaat bij activity based costing na hoeveel van iedere activiteit er per product nodig is om tot productie te komen.
Traditionele kostprijsmethoden rekenen, in tegenstelling tot activity based costing, kosten toe aan productiemiddelen. Hoe meer er geproduceerd wordt, hoe hoger de kosten komen te liggen. Het voordeel van het gebruik van activity based costing is dat het kostenplaatje per product preciezer wordt bepaald. Teven kan er met gebruik van deze methode belangrijke informatie achterhaald worden betreft kostenbeheersing.
Niet in alle gevallen is activity based costing de beste manier om de kostprijs van een product te berekenen. Wanneer een bedrijf een hoog aandeel heeft in indirecte kosten, in vergelijking met directe kosten, dan ligt activity based costing voor de hand. Met de traditionele kostprijsmethoden is de kans in dit geval namelijk groot dat er verkeerde beslissingen gemaakt worden.
Activity based costing is niet voor iedere onderneming geschikt. Het is daarbij noodzaak dat er zorgvuldig te werk gegaan wordt. Zo moeten bijvoorbeeld alle werknemers geïnformeerd worden over het gebruik van activity based costing om onduidelijkheden binnen het bedrijf tegen te gaan. Het kan per bedrijf verschillen welke kostprijsmethode het meest voor de hand ligt en dus het meest effectief is.
