Drillen - Het afmatten en boven het schepnet brengen van de aangeslagen vis. Hierbij worden veel (ik durf haast zeggen de meeste) fouten gemaakt. Een goede dril moet aan de volgen¬de eisen voldoen:
de slip van de molen moet goed afgesteld zijn en eigenlijk niet ver¬anderd worden tijdens de dril;
de hengelaar moet zorgen dat de vis geen ogenblik kans krijgt zich te herstellen. Op één uitzondering na (zie Karper) moet hij de lijn strak houden. Met de hengel en de slip moet zijn eigen tegendruk zorgen, het de vis zo moeilijk mogelijk te maken zonder dat de lijn breekt;
de hengelaar zal natuurlijk de vis zo gauw mogelijk willen landen. Toch dient hij zijn rust en geduld te bewaren. Grote vis valt namelijk op enige afstand gemakkelijker in toom te houden dan erg dichtbij;
de hengelaar mag pas met het lan¬dingsnet aan het werk gaan als de vis werkelijk de strijd opgeeft en op zijn zij of zijn rug gaat liggen. Dan sleept hij hem boven het net.
En vóór alles: de hengelaar moet beseffen dat dit het allergevaarlijk¬ste moment is. Hij moet de hengel in de richting van de vis houden en erop verdacht zijn dat deze een ,second wind’ kan krijgen, zodra hij het schepnet ziet. Heel vaak maakt de gevangene dan nog een sprong, een heftige slag, hij doet een laatste wanhopige poging om los te ko¬men ... heel vaak met succes.
Met andere woorden: de hengelaar moet van het eerste tot het laatste moment van de dril op zijn qui vive blijven!
