Werkloosheid is het verschil tussen de totale beroepsbevolking en de daadwerkelijk werkzame beroepsbevolking, oftewel de werkloze beroepsbevolking.
De beroepsbevolking bestaat uit mensen tussen de 16 en 65 jaar, die tenminste twaalf uur per week werken of actief zoeken naar werk voor minstens twaalf uur in de week en daarvoor direct beschikbaar zijn. Het Centraal Bureau van de Statistiek geeft meerdere indicatoren van de werkloosheid. Ze kijken onder andere naar de cijfers van het aantal WW-uitkeringen. Daarnaast kijken ze naar de registratie van werkzoekenden bij de Centra voor Werk en Inkomen (CWI), tegenwoordig ondergebracht bij het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV). Dit wordt de geregistreerde werkloosheid genoemd.
Naast deze geregistreerde werkloosheid bestaat er ook verborgen werkloosheid. Dit is het deel van de werkloze beroepsbevolking dat zich niet heeft ingeschreven bij een arbeidsbureau, zoals het CWI. Een voorbeeld hiervan zijn ouders die besluiten hun baan op te geven, omdat ze geen kinderopvang kunnen betalen. De hoogte van de werkloosheid wordt vaak aangegeven in het werkloosheidspercentage. Dit wordt gebruikt om vergelijkingen met de situatie in het verleden makkelijker te maken.
