De rechthebbende is de natuurlijk persoon die recht heeft op een (wettelijk) bepaalde voorziening.
Indien een werkgever na enkele jaren besluit de arbeidsovereenkomst van een persoon niet te verlengen, krijgt de persoon in kwestie na afloop van zijn arbeidsovereenkomst in beginsel een uitkering op grond van de Werkloosheidswet (WW). De duur van de WW-uitkering is onder andere afhankelijk van hoe lang de werknemer in dienst is geweest bij de werkgever. Wanneer de WW-uitkering eindigt, en de persoon in kwestie heeft geen nieuwe baan kunnen vinden, bestaat er in beginsel het recht op een uitkering op grond van de Wet Werk en Bijstand (WWB). Bij de beide voornoemde uitkeringen is de persoon in kwestie de rechthebbende. Een persoon is als rechthebbende aan te merken wanneer hij aan alle criteria voldoet die de wettelijke regelgeving stelt om daadwerkelijk in aanmerking te komen voor de regeling. Op de criteria kunnen uitzonderingen bestaan; indien een persoon onder deze uitzondering valt, is hij ook aan te merken als zijnde rechthebbende.
