Met het woord primair wordt aangegeven dat iets op de eerste plaats komt omdat dit, gelet op de omstandigheden van een bepaald geval, van belang is.
In het juridisch spraakgebruik is de definitie van primair niet anders dan in het dagelijkse spraakgebruik. Bijvoorbeeld in het strafrecht wordt met het woord primair aangegeven dat een bepaald strafbaar feit als eerste aan een verdachte wordt ten laste gelegd. Dit wordt ook wel het primair ten laste gelegde feit genoemd. Zo kan het zijn dat de officier van justitie in zijn tenlastelegging primair het misdrijf moord eist tegen een verdachte. Daarmee kan door de rechtbank in eerste instantie worden gekeken of het gedrag van de verdachte onder de strafbepaling van moord valt. Het primair ten laste gelegde feit is over het algemeen het zwaarste ten laste gelegde feit. Het feit dat na het primaire ten laste gelegde feit volgt (subsidiair), is vaak minder zwaar van aard. Wanneer moord als primair ten laste wordt gelegd, is het mogelijk dat doodslag subsidiair wordt geëist door de officier van justitie. De officier van justitie zorgt er met een dergelijke tenlastelegging voor dat hij op deze manier meerdere paarden heeft om op te wedden.
