Begripppenlijst Tweede Kamer

Winish Ganesh (2012)

Gepubliceerd op 17-04-2013

Hoofdstraffen

betekenis & definitie

De rechter kan bij de oplegging van een straf een onderscheid maken tussen hoofdstraffen en bijkomende straffen. De hoofdstraffen zijn: een gevangenisstraf, hechtenis en een geldboete.

Indien een persoon een strafbaar feit pleegt, kan hij op grond van het opportuniteitsbeginsel worden vervolgd door de officier van justitie. De persoon in kwestie kan, omdat hij een strafbaar feit heeft gepleegd, worden aangemerkt als verdachte ingevolge artikel 27 van het Wetboek van Strafvordering. Indien de officier van justitie daadwerkelijk besluit om tot vervolging over te gaan, zal de zaak in eerste aanleg voorkomen bij de sector straf van de rechtbank. De rechter zal, afhankelijk van de feiten en omstandigheden die spelen in de zaak, oordelen of het noodzakelijk is de verdachte te straffen voor zijn gedragingen. Indien de rechter van mening is dat de verdachte gestraft dient te worden, kan hij ingevolge artikel 9 lid 1 sub a van het Wetboek van Strafrecht hoofdstraffen opleggen. Voorts kan de rechter bijkomende straffen opleggen, dit zijn relatief minder zware straffen.