Culpa is een term uit het Latijn die vooral in het strafrecht wordt gebruikt om aan te duiden dat 'schuld' vereist is voor het plegen van een bepaald strafbaar feit.
In beginsel maakt het strafrecht onderscheid tussen de zogenaamde culpose en doleuze delicten. Bij de culpose delicten is het bestanddeel 'culpa' (oftewel: schuld) onderdeel van de delictsomschrijving van enig strafbaar feit. Een voorbeeld is artikel 416 van het Wetboek van Strafrecht dat stelt: "Als schuldig aan opzetheling wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vijfde categorie" (...). Uit het woord 'schuldig' blijkt dat het om een culpoos delict gaat. Wanneer de verdachte in een bepaald geval heeft voldaan aan "het zich schuldig maken aan opzetheling" heeft hij het bestanddeel vervuld en kan er worden geconcludeerd dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan opzetheling. Uiteraard moet de verdachte dan ook hebben voldaan aan de andere bestanddelen van het artikel.
