Ensie Encyclopedie

Redactie Ensie (2022)

Gepubliceerd op 23-12-2009

Cement

betekenis & definitie

Cement is een stevig bindmiddel dat voornamelijk bestaat uit kalksteen. Het wordt veelal gebruikt in de bouw, waar het de basis vormt voor beton en mortel.

Naast het hoofdbestanddeel kalksteen bestaat cement ook uit kleine hoeveelheden andere materialen, waaronder klei. Dit wordt op hoge temperatuur verhit (sintering), waardoor een harde substantie ontstaat die “klinker” wordt genoemd. De klinker vormt in feite het cement in harde vorm: het is een brok dat uit kalksteen en klei bestaat. Nadat het met wat gips is verpulvert kan het gebruikt worden voor de vervaardiging van bijvoorbeeld beton of mortel, de substantie waarmee bakstenen worden gemetseld. Omdat de klinker die door verhitting gevormd wordt een zeer stevige massa oplevert, is cement een veelvuldig gebruikt bouwmateriaal.

De hoge wereldwijde cementproductie die hieraan ten grondslag ligt heeft onder meer als keerzijde dat de hoeveelheid broeikasgassen die worden uitgestoot erg hoog ligt. Daarnaast vormt de winning van kalksteen een bedreiging voor het milieu.